Título: TE AMO Publicado por: Raskolnikof en 7 de Febrero 2006, 16:32:46 -fies ¡Te Amo! y no es: un te amo aniversario, un te amo compromiso, un te amo acostumbrado, un te amo apurado, un te amo también... ¡Te Amo! y es así: un te amo enamorado, un te amo extasiado, un te amo demasiado, un te amo generoso, un te amo porque sí. ¡Te Amo! con un “te amo” pronunciado por los labios mas gritado con el corazón. ¡Te Amo! con un “te amo” tan divino, tan humano como jamás alguien imaginó. (Fabián Ruiz) Te quiero, amor mio DA&JF -fies Título: Re: TE AMO Publicado por: Karycya en 7 de Febrero 2006, 19:37:00 -fies Te amo Juan -fies PACTO Paola Caumo Vou abrir as portas do sonho e viajar pelas nebulosas... Vou escancarar meu amor ao mundo e ao final dos versos declarar singelamente: Amo-te! Vou criar asas e atravessar o oceano só para roubar-te um beijo... Vou me transformar em poeta para penetrar nos mistérios do amor e decifrar-te nas gotas da chuva... Vou fechar os olhos e sorver-te até o último gole. Vou fazer um pacto com teu corpo e alma. E, apenas uma vez na vida, vou esquecer o mar que nos separa. -fies Título: Re: TE AMO Publicado por: Raskolnikof en 8 de Febrero 2006, 00:36:00 "atravesar el océano sólo para robarte un beso" Me inundas el corazón con tu cariño... -fies -besito -fies Título: Re: TE AMO Publicado por: Karycya en 8 de Febrero 2006, 07:45:08 -fies OS NAÚFRAGOS DO AMOR Jorge Humberto & Paola Caumo Procurando o mar mais ao longe, Procurando-me a mim nas ondas, Os teus braços desenhei, E o teu rosto para sempre gravei… Nos traços sulcados da espuma, No balanço furioso do vento… Cabelos esvoaçando como asas, Nos sorrisos entrecortados pela areia, Que, dada ao mar, recolhe os nossos corpos, Recolhe-nos os restos e a nossa esperança Fugidia, por entre os nossos medos, Desaguam no mais profundo de nós E percorrem o íntimo furioso, Como se fora apenas restos de sucata Num imenso cemitério. E então vamos ao fundo, E no negro das almas desavindas, Lágrimas e sentimentos profundos, Num corrupio de emoções lavadas, Como a baleia engolindo a espada, Um murmuro de águas no nosso grito, Na garganta o eterno chicote. E o sangue virginal corre por fim, Levando-nos de volta à enseada, E eis que, renascidos, qual Fénix Surgimos do nada de mão dadas, Prontos para uma nova jornada. -fies Te amo Juan -fies |